LINEAR
Vurige kuilen, navelstrengen, ezels of gewoon simpele stokken. De artiesten worden in een koude, grijze wereld van rechte lijnen en bekrompen geesten uitgenodigd om lateraal te denken. Elke keuze mondt uit in de volgende en creëert een wervelende droom van beelden.
Het begon met een beeld: een bos van stokken.
Het ontwikkelde zich tot materiaal: twintig palen van carbon variërend van 20cm tot 4m50 lang. Toen deed TeaTime wat ze altijd doen: onderzoek. Als wetenschappers in een laboratorium experimenteerden ze. "Wat gebeurt er als ik dit vanaf hier gooi? Wat gebeurt er als jij hem vasthoudt en ik er tegenaan schop? Kunnen we ze allemaal zijwaarts in evenwicht brengen? Wat hebben we uit het onderzoek ontdekt?"
Hoewel er twintig stokken gebruikt werden voor het onderzoek, leken de objecten zelf maar niet op de voorgrond te treden. Wel de mens die de stokken hanteert en de relaties die de stokken tussen de artiesten creëerden.
En zo werd een onderzoek met twintig objecten een stuk over de strijd van drie mensen. Gevangen van systeem tot systeem, gefascineerd door niet-lineair denken en het creëren van inventieve manieren om te ontsnappen. Vertrokken vanuit objecten werd het een stuk dat meer zegt over de mensheid en het individu.