Chaïm
Chaïm (hebreeuws voor leven) is een voorstelling op het ritme van ademhalingen, in een wereld die haar ritme, haar evenwicht, haar adem verloren heeft. De dorre vlakte van Chaïm wordt bewoond door drie mensen die hun adem transformeren tot beweging en muziek. Samen bezingen ze het leven en rouwen ze om wat verloren is. Klassieke zang en acrobatie vinden elkaar in dit stuk waar krachtige choreografie en breekbaarheid elkaar afwisselen. Zolang er adem is, is er hoop.
And those who expected lightning
and thunder are disappointed.
And those who expected signs and archangels’ trumps
do not believe it is happening now.
As long as the sun and the moon are above,
as long as the bumblebee visits a rose,
as long as rosy infants are born
no one believes it is happening now.
There will be no other end of the world,
there will be no other end of the world.
From ‘A Song on the End of the World’ by Czeslaw Milosz
Tijd voor een ode! Een ode aan adem.